SUBTITLE
Partizan Belgrado won in tegenstelling tot Rode Ster nog nooit de Champions League of Europa Cup I. In het seizoen 1965-1966 was het erg dichtbij maar verloor het in de finale met 2-1 van het Real Madrid van Ferenc Puskás. Daarna kwamen de Partizani nooit meer in de buurt van een Europese titel. In de nationale competitie had Partizan meer geluk met 27 landstitels en 16 bekers. De laatste jaren gaat het even wat minder met de Parni Valjak en moet het in de competitie hun meerdere erkennen aan Rode Ster Belgrado.
Partizan Belgrado zal momenteel vooral gefocust zijn op nationaal succes. Het moet proberen de hegemonie van Rode Ster te doorbreken en eindelijk weer eens een landstitel binnen te slepen. Ook op Europees vlak is de ploeg vaak nog aanwezig. In de Europa League moet het alleen vaak na de groepsfase al afscheid nemen van hun continentale avonturen.
Tijdens The Eternal Derby en mooie Europese duels is het Partizan Stadium het toneel van een waar spektakelstuk. De fans zullen met luid gezang, vuurwerk en spandoeken hun club de juiste richting in willen duwen. Zo luidruchtig als het in de hoofdstad van Servië er aan toe gaat, is op weinig andere plekken in de wereld te aanschouwen, en dat nog met een vrij beperkt aantal toeschouwers. Met een capaciteit van ruim 32.000 is het stadion van Partizan beduidend kleiner dan dat van rivaal Crvena Zvezda. Het is wel goed gevuld tijdens spraakmakende wedstrijden.
FOUNDED | 1945 |
---|---|
CAPACITY | |
NICKNAME | Crno-Beli & Parni Valjak |
PLAYERS | Stevan Jovetic, Mateja Kezman & Adam Ljajic |
RIVAL | Rode Ster Belgrado |